Νέα χρονιά, νέες απαιτήσεις, νέες προτεραιότητες….

Και φτάσαμε αισίως στην αγαπημένη μας περίοδο, την μεταγραφική. Είναι η περίοδος που θα ακούσουμε και θα συζητήσουμε για χιλιάδες ονόματα από τα οποία στο τέλος λίγα θα έχουν μία βάση. Στα δικά μας τώρα, ο Παναθηναϊκός έχασε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά το πρωτάθλημα Ελλάδας ενώ για ακόμα μία χρονιά απέτυχε στο να κάνει το κάτι παραπάνω στην Ευρώπη. Όλα αυτά συνηγορούν ότι θα έχουμε σημαντικές αλλαγές στο ρόστερ αλλά και μία αύξηση στο μπάτζετ λόγω της δύσκολης και απαιτητικής χρονιάς που έρχεται. Η πιο σημαντική αλλαγή σε σχέση με πέρσι είναι ότι δεν υπάρχει ο κύριος με το 13, δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι να το συνηθίσουμε αλλά τουλάχιστον θα το προσπαθήσουμε. Σίγουρα ο Παναθηναϊκός βρίσκεται σε καλύτερη μοίρα σε σχέση με πέρσι καθώς έχει μία σημαντική βάση παιχτών την οποία θέλει να εμπλουτίσει ακόμα περισσότερο. Έχει ένα Προπονητή ο οποίος μπορεί να μην μας γεμίζει όλους ( μεταξύ αυτών και εμένα) ωστόσο δεν μπορούμε να μην του αναγνωρίσουμε την δουλειά που έκανε σε αυτούς τους λίγους μήνες που είναι στην ομάδα όπως και επίσης ότι είναι έτοιμος προπονητής δεν περιμένει να γίνει σημαντικός στην Πλάτη του Παναθηναϊκού. Ο Αργύρης είναι Προπονητής, μπορεί να μην είναι στο λέβελ του Ζότς του Μπλατ κτλ αλλά ξέρεις τι θα δεις από αυτόν, έχει συγκεκριμένη νοοτροπία, δουλεύει πολύ καλά τους Έλληνες και τους εξελίσσει ενώ αγαπάει και την ομάδα περισσότερο ίσως και από τον Πρόεδρο.




Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ